Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler | |||||
Lisans | Programın Süresi: 4 | Kredi Sayısı: 240 | TYYÇ: 6. Düzey | QF-EHEA: 1. Düzey | EQF: 6. Düzey |
Yüksekokul/Myo/Fakülte/Enstitü | İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi | ||||
Ders Kodu | POLS 335 | ||||
Ders Adı İngilizce | History of Political Parties in Turkey I | ||||
Ders Adı Türkçe | Türkiye'de Siyasi Partiler Tarihi I | ||||
Öğretim Dili | EN | ||||
Ders Türü | Ters-Yüz Öğrenme | ||||
Dersin Düzeyi | Orta | ||||
Dönem | Güz | ||||
Haftalık İletişim Saatleri |
|
||||
Tahmini Öğrenci İş Yükü | Dönem boyunca 136 saat | ||||
Ders Kredileri | 5 AKTS | ||||
Değerlendirme | Standart Harf Notu | ||||
Ön Koşul | Yok | ||||
Yan Koşul | Yok | ||||
Beklenen Ön Bilgi | Yok | ||||
Kayıt Kısıtlamaları | Sadece lisans öğrencileri | ||||
Genel Eğitim Hedefi | 1980 öncesi Türkiye'de siyasi partilerin siyasi sistem, devlet-toplum ilişkileri ve ideolojik yeniden üretim üzerindeki etkisini ve mirasını anlamak | ||||
Ders Açıklaması | Ders, geç Osmanlı döneminden 1980 darbesine kadar olan süreçte Türkiye’de parti siyasetinin izini sürmeyi amaçlamaktadır. Siyasi partilerin kökenlerini, sosyal tabanlarını, ideolojilerini, ve kurumsal yapılarını inceleyerek 1980 öncesi siyasi partilerin seçmenleri ile ne tür ilişkiler kurduklarını analiz edecektır. |
Ders Öğrenme Çıktıları ve YeterliliklerBu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler:1) Siyasi partiler ve parti sistemleri üzerine teorik yaklaşımları anlamak 2) Osmanlı mirasının parti siyaseti üzerindeki etkisini inceleyerek Türkiye'deki siyasi partilerin kökenlerini kavramak 3) 1980 öncesi Türkiye'deki siyasi partilerin, yerleşik elitler arasındaki güç mücadelelerinden mi yoksa daha geniş sosyo-ekonomik ayrışmalardan mı kaynaklandığını incelemek 4) 1980 öncesi Türkiye'deki ana siyasi partiler arasındaki ideolojik farklılıkları ve yakınlıkları anlamak 5) Siyasi partilerin organizasyonel yapılarını ve parti-seçmen bağlantılarını analiz etmek |
Program Öğrenme Çıktıları/Ders Öğrenme Çıktıları | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
---|---|---|---|---|---|
1) Günümüz Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler konularını anlamak ve etkili bir şekilde değerlendirmek için gerekli olan yeterli siyasi tarih bilgisi. | |||||
2) Sosyal ve davranış bilimleri alanlarında var olan temel kavramları ve bu kavramlar arasındaki ilişkiyi anlama. | |||||
3) Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanındaki temel teorileri analiz etme ve bu teorilerin pratikteki yansımalarını değerlendirme yeteneği. | |||||
4) Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkilerdeki teorilerin ve gelişmelerin farklı yönlerini hem bireysel olarak hem de sınıf içi tartışmalar sırasında grup çalışmaları kapsamında eleştirel bir şekilde tartışma yeteneği. | |||||
5) Uluslararası alanda meydana gelen gelişmeler hakkında bağımsız olarak veya bir ekip ile araştırma yapma, dış politika analizleri yapma, araştırmaya dayalı çatışma çözüm modelleri geliştirme ve bilgisayar ve ilgili yazılımları kullanarak kapsamlı raporlar hazırlama yeteneği. | |||||
6) Lisans eğitimi sırasında edinilen alan bilgisi ve becerileri kullanarak kararlar alma ve bu kararları uygulama yeteneği. | |||||
7) Bilimsel düşünce ile etik davranış arasındaki ilişkileri tanıma; farklı fikirleri, ideolojileri ve inanç sistemlerini hoşgörüyle karşılayıp uygun şekilde savunmaya özen gösterme yeteneği. | |||||
8) Lisans eğitimi sırasında edinilen farklı kültürler, toplumlar, siyasi sistemler bilgisi ve dil becerileri sayesinde uluslararası kurumlarda ve çok kültürlü ortamlarda çalışma yeteneği. | |||||
9) Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler konularında meslektaşlarıyla tartışacak düzeyde, en az B2 seviyesinde İngilizce dil becerilerini ve günlük hayatta iletişim kuracak düzeyde, en az A2 seviyesinde ikinci bir yabancı dil becerilerini sergileme yeteneği. | |||||
10) Yaşam boyu öğrenmeyi sürdürme ve yurt içi ve yurt dışındaki akademik kurumlarda Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler ile diğer sosyal bilimler disiplinlerinde ileri düzey/lisansüstü çalışmalar yapma yeteneği. |
N Yok | S Destekleyici | H Çok İlgili |
Program Çıktıları ve Yeterlilikler | Düzey | Değerlendirme | |
1) | Günümüz Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler konularını anlamak ve etkili bir şekilde değerlendirmek için gerekli olan yeterli siyasi tarih bilgisi. | H | Sınav |
2) | Sosyal ve davranış bilimleri alanlarında var olan temel kavramları ve bu kavramlar arasındaki ilişkiyi anlama. | H | Sınav |
3) | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanındaki temel teorileri analiz etme ve bu teorilerin pratikteki yansımalarını değerlendirme yeteneği. | H | Derse Katılım |
4) | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkilerdeki teorilerin ve gelişmelerin farklı yönlerini hem bireysel olarak hem de sınıf içi tartışmalar sırasında grup çalışmaları kapsamında eleştirel bir şekilde tartışma yeteneği. | H | Sınav |
5) | Uluslararası alanda meydana gelen gelişmeler hakkında bağımsız olarak veya bir ekip ile araştırma yapma, dış politika analizleri yapma, araştırmaya dayalı çatışma çözüm modelleri geliştirme ve bilgisayar ve ilgili yazılımları kullanarak kapsamlı raporlar hazırlama yeteneği. | S | Derse Katılım |
6) | Lisans eğitimi sırasında edinilen alan bilgisi ve becerileri kullanarak kararlar alma ve bu kararları uygulama yeteneği. | N | |
7) | Bilimsel düşünce ile etik davranış arasındaki ilişkileri tanıma; farklı fikirleri, ideolojileri ve inanç sistemlerini hoşgörüyle karşılayıp uygun şekilde savunmaya özen gösterme yeteneği. | S | Derse Katılım |
8) | Lisans eğitimi sırasında edinilen farklı kültürler, toplumlar, siyasi sistemler bilgisi ve dil becerileri sayesinde uluslararası kurumlarda ve çok kültürlü ortamlarda çalışma yeteneği. | S | Derse Katılım |
9) | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler konularında meslektaşlarıyla tartışacak düzeyde, en az B2 seviyesinde İngilizce dil becerilerini ve günlük hayatta iletişim kuracak düzeyde, en az A2 seviyesinde ikinci bir yabancı dil becerilerini sergileme yeteneği. | H | Sınav |
10) | Yaşam boyu öğrenmeyi sürdürme ve yurt içi ve yurt dışındaki akademik kurumlarda Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler ile diğer sosyal bilimler disiplinlerinde ileri düzey/lisansüstü çalışmalar yapma yeteneği. | H | Sınav |
Hazırlayan ve Tarih | BEGÜM UZUN TAŞKIN , January 2024 |
Ders Koordinatörü | BEGÜM UZUN TAŞKIN |
Dönem | Güz |
Dersi Veren(ler) | Dr. Öğr. Üyesi BEGÜM UZUN TAŞKIN |
Hafta | Konu |
1) | Giriş: Türkiye'de siyasi partiler neden önemli? |
2) | Siyasi partiler nereden gelir ve nasıl işler? |
3) | Siyasi Partilerin ve Parti Sistemlerinin Sınıflandırılması |
4) | Modern Türkiye'de Siyasi Partilerin Politik ve Sosyal Kökenleri: Osmanlı Mirası |
5) | Erken Cumhuriyet Dönemi: Tek Parti Rejiminin Oluşumu |
6) | Geç Cumhuriyet Dönemi: Cumhuriyet Halk Partisi'nin İdeolojisi ve Ortaya Çıkan Muhalefet |
7) | Çok Partili Demokrasiye Geçiş: Demokrat Parti ve Parti Siyaseti Üzerindeki Mirası |
8) | ara dönem sınavı |
9) | 1960'lar'da Siyasi Partiler: 1960 Darbesinin ve Hızlı Modernleşmenin Parti Siyaseti Üzerindeki Etkisi |
10) | 1960'lar'da Siyasi Partiler: Sağ ve Sol'da Yeni Aktörler, Adalet Partisi ve Türkiye İşçi Partisi |
11) | 1970'ler'de Siyasi Partiler: Derinleşen Sosyal ve İdeolojik Ayrışmalar ve Parti Siyaseti |
12) | 1970'ler'de Siyasi Partiler: Parti Sisteminde Parçalanma ve Kutuplaşma |
13) | Türkiye'de Parti Kurumsallaşması ve Parti içi Siyaset |
14) | Siyasi Parti-Seçmen Bağlantıları: Kayırmacılık ve Popülizm |
15) | final dönemi |
16) | final dönemi |
Gerekli/Tavsiye Edilen Okumalar | Duverger, Maurice. 1954. Political Parties: Their Organization and Activity in the Modern State. New York: Wiley. (selected pages) Lipset, Seymour M., and Stein Rokkan. 1967. “Cleavage Structures, Party Systems, and Voter Alignments: An Introduction.” In Party Systems and Voter Alignments: Cross- National Perspectives, edited by Seymour M. Lipset and Stein Rokkan, 1–64. New York: The Free Press. Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis. New York, NY: Cambridge University Press. (selected pages) Michels, Robert. (1911) 1962. Political Parties: A Sociological Study of the Oligarchical Tendencies of Modern Democracy. New York: The Free Press. (selected pages) Mardin, Şerif. 1973. “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?” Daedalus 102 (1): 169–90. Heper, Metin. 2000. “The Ottoman Legacy and Turkish Politics.” Journal of International Affairs 54 (1): 63–82. Ahmad, Feroz. 2010. The Young Turks : the Committee of Union and Progress in Turkish politics, 1908-1914. New York : Columbia University Press. (pp.42-50, 82-108, 141-156). Karpat, Kemal. 1991. “The Republican People’s Party, 1923-1945”. In Metin Heper and Jacob M. Landau (eds) Political Parties and Democracy in Turkey (pp. 42-64). London:I. B. Tauris. Zürcher, Erik Jan. 1991. Political opposition in the early Turkish Republic : the progressive Republican Party, 1924-1925. Leiden ; New York : E.J. Brill. Parla, Taha. 1995. Türkiye'de Siyasal Kültürün Resmi Kaynakları Cilt 3: Kemalist Tek-Parti İdeolojisi ve CHP'nin Altı Ok'u. Istanbul:İletişim Yayınları. (selected pages) Weiker, Walter F. 1973. Political Tutelage and Democracy in Turkey: The Free Party and Its Aftermath. Leiden: E.J. Brill. (selected pages) Ülman, A.H. and F. Tachau (1965). “Turkish Politics: The Attempt to Reconcile Rapid Modernization with Democracy”. Middle East Journal 19(2):153-168. Szyliowicz, J.S. (1962). “The Political Dynamics of Rural Turkey”. Middle East Journal 16(4): 430-442. Sunar, Ilkay. 1990. “Populism and Patronage: The Demokrat Party and Its Legacy in Turkey”. Il Politico, Vol. 55, No. 4 (156), pp. 745-757. Karpat, K.H. (1970). “The Military and Politics in Turkey, 1960-64: A Socio-Cultural Analysis of a Revolution”. The American Historical review 75( 6): 1654-1683. Özbudun, Ergun. 1976. Social Change and Political Participation in Turkey. Princeton, New Jersey: Princeton University Press, pp. 183-213. Sherwood, W.B. (1967). “The Rise of the Justice Party in Turkey”. World Politics 20(1), pp.54-65. Levi, Avner. 1991. “The Justice Party, 1961-1980”. In In Metin Heper and Jacob M. Landau (eds) Political Parties and Democracy in Turkey (pp. 134-151). London:I. B. Tauris. Doğan, Erkan. 2010. “Parliamentary Experience of the Turkish Labor Party: 1965–1969”. Turkish Studies 11(3): 313-328. Özbudun E. and F. Tachau (1975). “Social Change and Electoral Behavior in Turkey: Toward a ‘Critical Realignment’?”. International Journal of Middle East Studies 6(4):460-480. Sayarı, Sabri. 1978. “The Turkish Party System in Transition.” Government and Opposition 13: 39–57. Toprak, Binnaz. 1984. “Politicisation of Islam in a Secular State: The National Salvation Party in Turkey”. In Said Amir Arjomand (ed) From Nationalism to Revolutionary Islam (pp.119-133). Albany, N.Y. : State University of New York Press. Landau, Jacob M. 1982. “The Nationalist Action Party in Turkey”. Journal of Contemporary History 17(4):587-606. Bora, Tanıl. 2017. “Ortanın Solu, Sosyal Demokrasi ve CHP”. In Tanıl Bora Cereyanlar (pp.574-587). İstanbul:İletişim Yayınları. Sayarı, Sabri. 1976. “Aspects of Party Organization in Turkey.” Middle East Journal 30: 87–99. Demirkol, Özhan. 2018. “Factional Conflicts and Party Splits in Turkey”. In Sabri Sayarı, Pelin Ayan Musil, and Özhan Demirkol (eds) Party Politics in Turkey: A Comparative Perspective (pp.101-115). London:Routledge. Toprak, Zafer. 2013. Türkiye’de Populizm, 1908-1923. Istanbul:Dogan Kitap. (selected pages). Güneş-Ayata, Ayşe. 1994. “Roots and Trends of Clientelism in Turkey”. In Luis Roniger & Ayşe Güneş-Ayata (eds) Democracy, clientelism, and civil society (pp.49-63). Boulder, Colo. : L. Rienner Publishers. | ||||||||||||||||||
Öğretme Teknikleri | Ters yüz öğrenme yöntemlerinden olan ders öncesi videolar, grup tartışmaları, sunumlar | ||||||||||||||||||
Ödev ve Projeler | Makale yazımı | ||||||||||||||||||
Laboratuvar Çalışması | Yok | ||||||||||||||||||
Bilgisayar Kullanımı | Yok | ||||||||||||||||||
Diğer Aktiviteler | Yok | ||||||||||||||||||
Değerlendirme Yöntemleri |
|
||||||||||||||||||
Ders Yönetimi |
taskinbe@mef.edu.tr 0212 395 36 00 Devam ve aktif katılım gereklidir. Tıbbi rapor sunulmadıkça, geç sunumlar, sınavlar ve ödev teslimatları kabul edilmeyecektir. MEF Üniversitesi, akademik dürüstlüğe önem vermektedir. Bu nedenle, tüm öğrencilerin hile, intihal ve diğer akademik suçların anlamını ve sonuçlarını anlamaları gerekmektedir. Öğrenciler, akademik dürüstlük ihlalleri ve intihal için Yükseköğretim Kurulu’nun (YÖK) Disiplin Yönetmeliklerine tabidir. |
AKtivite | Hafta Sayısı | Saat | Hesaplama | ||||
Yarıyıl Başına Hafta Sayısı | Etkinliğe Hazırlık | Etkinliğin Kendisinde Harcanan | Etkinlik Gereksinimlerini Tamamlama | ||||
Ders Saati | 13 | 3 | 2 | 1 | 78 | ||
Sunum / Seminer | 1 | 9 | 1 | 10 | |||
Ödevler | 1 | 15 | 15 | 30 | |||
Ara Sınavlar | 1 | 16 | 2 | 18 | |||
Toplam İş Yükü | 136 | ||||||
Toplam İş Yükü/25 | 5.4 | ||||||
AKTS | 5 |