Bilgi Paketi / Ders Kataloğu
| Psikoloji | |||||
| Lisans | Programın Süresi: 4 | Kredi Sayısı: 240 | TYYÇ: 6. Düzey | QF-EHEA: 1. Düzey | EQF: 6. Düzey |
Ders Genel Tanıtım Bilgileri
| Yüksekokul/Myo/Fakülte/Enstitü | İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi | ||||
| Ders Kodu | POLS 337 | ||||
| Ders Adı İngilizce | History of Political Parties in Turkey II | ||||
| Ders Adı Türkçe | Türkiye'de Siyasi Partiler Tarihi II | ||||
| Öğretim Dili | EN | ||||
| Ders Türü | Ters-Yüz Öğrenme | ||||
| Dersin Düzeyi | Orta | ||||
| Dönem | Bahar | ||||
| Haftalık İletişim Saatleri |
|
||||
| Tahmini Öğrenci İş Yükü | Dönem boyunca 135 saat | ||||
| Ders Kredileri | 5 AKTS | ||||
| Değerlendirme | Standart Harf Notu | ||||
| Ön Koşul | Yok | ||||
| Yan Koşul | Yok | ||||
| Beklenen Ön Bilgi | Yok | ||||
| Kayıt Kısıtlamaları | Sadece lisans öğrencileri | ||||
| Genel Eğitim Hedefi | 1980 sonrası Türkiye'de siyasi partilerin siyasi sistem, devlet-toplum ilişkileri ve ideolojik yeniden üretim üzerindeki etkisini ve mirasını anlamak | ||||
| Ders Açıklaması | Ders, 1980 darbesinin ardından günümüze Türkiye’de parti siyasetinin izini sürmeyi amaçlamaktadır. Siyasi partilerin kökenlerini, sosyal tabanlarını, ideolojilerini, ve kurumsal yapılarını inceleyerek 1980 sonrası siyasi partilerin seçmenleri ile ne tür ilişkiler kurduklarını analiz edecektir. |
Ders Öğrenme Çıktıları ve YeterliliklerBu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler:1) 1980 sonrası Türkiye'de siyasi partiler ve parti sistemleri üzerine teorik yaklaşımlar hakkında bilgi edinmek 2) 1980 darbesinin parti siyaseti üzerindeki mirasını inceleyerek 1980 sonrası Türkiye'deki siyasi partilerin kökenlerini anlamak 3) 1980 sonrası Türkiye'deki siyasi partilerin, yerleşik elitler arasındaki güç mücadelelerinden mi yoksa daha geniş sosyo-ekonomik ve kültürel ayrışmalardan mı kaynaklandığına dair bilgi edinmek 4) 1980 sonrası Türkiye'deki ana siyasi partiler arasındaki ideolojik farklılıkları ve yakınlıkları incelemek 5) Siyasi partilerin organizasyonel yapıları ve parti-seçmen bağlantıları hakkında bilgi edinmek |
| Program Öğrenme Çıktıları/Ders Öğrenme Çıktıları | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|---|---|---|---|---|---|
| 1) Psikolojideki başlıca kavramlar, teorik perspektifler, deneysel bulgular ve tarihsel eğilimler hakkında kapsamlı bilgi edinilmesi. | |||||
| 2) Psikolojide temel araştırma yöntemlerini, ayrıca araştırma tasarımı, veri analizi ve veri yorumlama anlama ve uygulama becerisi. | |||||
| 3) Davranış ve zihinsel süreçlerle ilgili problemleri çözmek için eleştirel ve yaratıcı düşünme, şüpheci sorgulama ve bilimsel bir yaklaşım kullanma yetkinliği. | |||||
| 4) Psikolojik ilke, beceri ve değerleri kişisel, sosyal ve örgütsel bağlamlarda anlama ve uygulama becerisi. | |||||
| 5) Psikoloji disipliniyle bağlantılı olan kanıtları değerlendirme, belirsizliği tolere etme ve diğer değerleri yansıtma becerisi. | |||||
| 6) Mesleki etik standartların içselleştirilmesi ve yayılması. | |||||
| 7) Psikoloji ve diğer sosyal bilimler alanlarında bilgi edinme amacıyla bilgi teknolojileri, bilgisayar ve diğer teknolojileri kullanma konusunda yetkinlik gösterme. | |||||
| 8) Psikoloji bilimi bilgisini Türkçe ve en azından CEFR B2 düzeyinde İngilizce olmak üzere çeşitli formatlarda etkili bir şekilde iletme becerisi. | |||||
| 9) Sosyokültürel ve uluslararası çeşitliliğin karmaşıklığını tanıma, anlama ve buna saygı gösterme. | |||||
| 10) Yaşam boyu öğrenme, araştırma ve kendini geliştirme ihtiyacını tanıma ve bu doğrultuda beceriler geliştirme. | |||||
| 11) Psikolojik teori ve literatüre dayanarak eleştirel hipotezler oluşturma ve bu hipotezleri test etmek için çalışmalar tasarlama becerisi. | |||||
| 12) Bağımsız olarak bilgi edinme ve kendi öğrenimini planlama becerisi. | |||||
| 13) Yazılı çalışmaların ve sunumların netliği ve düzeni konusunda ileri düzeyde yetkinlik gösterme. |
Program Sonuçları ve Yeterliliklerle İlişkisi
| N Yok | S Destekleyici | H Çok İlgili |
| Program Çıktıları ve Yeterlilikler | Düzey | Değerlendirme | |
| 1) | Psikolojideki başlıca kavramlar, teorik perspektifler, deneysel bulgular ve tarihsel eğilimler hakkında kapsamlı bilgi edinilmesi. | N | |
| 2) | Psikolojide temel araştırma yöntemlerini, ayrıca araştırma tasarımı, veri analizi ve veri yorumlama anlama ve uygulama becerisi. | N | |
| 3) | Davranış ve zihinsel süreçlerle ilgili problemleri çözmek için eleştirel ve yaratıcı düşünme, şüpheci sorgulama ve bilimsel bir yaklaşım kullanma yetkinliği. | H | Sınav,Ödev,Derse Katılım |
| 4) | Psikolojik ilke, beceri ve değerleri kişisel, sosyal ve örgütsel bağlamlarda anlama ve uygulama becerisi. | N | |
| 5) | Psikoloji disipliniyle bağlantılı olan kanıtları değerlendirme, belirsizliği tolere etme ve diğer değerleri yansıtma becerisi. | N | |
| 6) | Mesleki etik standartların içselleştirilmesi ve yayılması. | N | |
| 7) | Psikoloji ve diğer sosyal bilimler alanlarında bilgi edinme amacıyla bilgi teknolojileri, bilgisayar ve diğer teknolojileri kullanma konusunda yetkinlik gösterme. | N | |
| 8) | Psikoloji bilimi bilgisini Türkçe ve en azından CEFR B2 düzeyinde İngilizce olmak üzere çeşitli formatlarda etkili bir şekilde iletme becerisi. | N | |
| 9) | Sosyokültürel ve uluslararası çeşitliliğin karmaşıklığını tanıma, anlama ve buna saygı gösterme. | S | Derse Katılım |
| 10) | Yaşam boyu öğrenme, araştırma ve kendini geliştirme ihtiyacını tanıma ve bu doğrultuda beceriler geliştirme. | S | Ödev,Derse Katılım |
| 11) | Psikolojik teori ve literatüre dayanarak eleştirel hipotezler oluşturma ve bu hipotezleri test etmek için çalışmalar tasarlama becerisi. | N | |
| 12) | Bağımsız olarak bilgi edinme ve kendi öğrenimini planlama becerisi. | S | Sınav,Ödev |
| 13) | Yazılı çalışmaların ve sunumların netliği ve düzeni konusunda ileri düzeyde yetkinlik gösterme. | H | Sınav,Ödev |
| Hazırlayan ve Tarih | BEGÜM UZUN TAŞKIN , January 2024 |
| Ders Koordinatörü | BEGÜM UZUN TAŞKIN |
| Dönem | Bahar |
| Dersi Veren(ler) | Dr. Öğr. Üyesi BEGÜM UZUN TAŞKIN |
Ders İçeriği
| Hafta | Konu |
| 1) | Derse Giriş: 1980 sonrası Türkiye'si Parti Siyasetinde Temel Mesele ve Trendler |
| 2) | 1980 Sonrası Türkiye'de Siyasi Partilerin ve Parti Sistemlerinin Kökenleri: Teorik Yaklaşımlar |
| 3) | 1980 Darbesi ve Siyasi Projesi: Parti Sistemleri Üzerindeki Etkileri |
| 4) | Sivil İktidara Giriş: Anavatan Partisi İktidarı |
| 5) | 1990'larda Parti Siyaseti: Merkez Solda Bölünme |
| 6) | 1990'larda Parti Siyaseti: Merkez Sağda Bölünme |
| 7) | 1990'larda Türkiye: Siyaset, Siyasi Seçkinler ve Toplum |
| 8) | Kimlik Temelli muhalefet |
| 9) | Ak Parti'nin İktidara Gelişi ve İlk yılları |
| 10) | Ak Parti İktidarının Konsalidasyonu |
| 11) | Türkiye'de Sistem Değişikliği |
| 12) | Ak Parti döneminde iktidar partisi-seçmen ilişkileri -I |
| 13) | Ak Parti döneminde iktidar partisi-seçmen ilişkileri- II |
| 14) | Öğrenci Sunumları |
| 15) | final dönemi |
| 16) | final dönemi |
| Gerekli/Tavsiye Edilen Okumalar | Mainwaring, S. P. (1999). Rethinking Party Systems in the Third Wave Democratization: The Case of Brazil. Stanford, CA: Stanford University Press.(selected pages) Sayarı, S. (2008). “Non-Electoral Sources of Party System Change in Turkey”. In Serap Yazıcı and Fuat Keyman (eds) Prof. Dr. Ergun Özbudun’a Armağan.(pp.399-418). Ankara: Yetkin. Wuthrich, M. (2015). National Elections in Turkey. Syracuse, N.Y. : Syracuse University Press. (selected pages) Demirel, T.(2003). “The Turkish Military’s Decision to Intervene: 12 September 1980”. Armed Forces and Society, 29(2), 253-280. Taşkın, Y. (2002). “12 Eylül Atatürkçülüğü ya da Bir Kemalist Restorasyon Teşebbüsü Olarak 12 Eylül”. In T. Bora ve M. Gültekingil Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Kemalizm (pp. 570-583). İstanbul:İletişim Yayınları. Heper, M. (1990). “The Executive in the Third Turkish Republic, 1982-1989”. Governance: An International Journal of Policy and Administration, 3(3), 299-319. Ergüder, Ü.(1991). “The Motherland Party, 1983-1989”. In Metin Heper and Jacob M. Landau (eds) Political Parties and Democracy in Turkey (pp.152-169). London:I. B. Tauris. Mango, A. (1991). “The Social Democratic Populist Party, 1983-1989”. In Metin Heper and Jacob M. Landau (eds) Political Parties and Democracy in Turkey (pp.170-187). London:I. B. Tauris. Kınıklıoğlu, S. (2002). “The Democratic Left Party: Kapıkulu Politics Par Excellence”. In Barry Rubin and Metin Heper (eds). Political Parties in Turkey (pp.4-24). London: Frank Cass. Güneş-Ayata, A. (2002). “The Republican People’s Party”. In Barry Rubin and Metin Heper (eds). Political Parties in Turkey (pp.102-121). London: Frank Cass. Acar, F. (1991). “The True Path Party, 1983-1989”. In In Metin Heper and Jacob M. Landau (eds) Political Parties and Democracy in Turkey (pp.188-201). London:I. B. Tauris. Cizre, Ümit. 1996. “Liberalism, Democracy, and the Turkish Center-Right: The Identity Crisis of the True Path Party.” Middle Eastern Studies 32 (2): 142–61. Kalaycıoğlu, E. (2002). “The Motherland Party: The Challenge of Institutionalization in a Charismatic Leader Party”. Turkish Studies, 3(1), 41-61. Cizre,Ü.(2002). “From Ruler to Pariah: The Life and Times of the True Path Party”. Turkish Studies, 3(1), 82-101. Cizre,Ü.(2003). “Demythologyzing the National Security Concept: The Case of Turkey”. Middle East Journal, 57(2), 213-229. Secor, A.J. (2001). “Ideologies in crisis: political cleavages and electoral politics in Turkey in the 1990s”. Political Geography, 20, 539-560. Cizre-Sakallıoğlu,Ü. And E.Yeldan (2000). “Politics, Society and Financial Liberalization: Turkey in the 1990s”. Development and Change, 31, 481-508. Şarlak,Z. (2004). “Atatürkçülük’ten Milli Güvenlik Rejimine:1990’lar Türkiye’sine Bir Bakış”. In A.İnsel, A.Bayramoğlu ve Ö.Laçiner(eds) Bir Zümre, Bir Parti Türkiye’de Ordu (283- 293). İstanbul:Birikim Yayınları. Güney, A. (2002). “The People’s Democracy Party”. In Barry Rubin and Metin Heper (eds). Political Parties in Turkey (pp.122-137). London: Frank Cass. Öniş,Z.(1997). “The political economy of Islamic resurgence in Turkey: the rise of the Welfare Party in Turkey”. Third World Quarterly 18(4):743-766. Dorronsoro, G. and and N. F. Watts. (2013). “The Collective Production of Challenge: Civil Society, Parties, and pro-Kurdish Politics in Diyarbakır”. In Elise Massicard and Nicole Watts (eds) Negotiating Political Power in Turkey (pp.99-117). London, New York: Routledge. Göle, N. (1997). “Secularism and Islamism in Turkey: The Making of Elites and Counter- Elites”. Middle East Journal, 51(1), 46-58. Cizre-Sakallioglu,U. and M.Cinar (2003). “Turkey 2002:Kemalism, Islamism, and Politics in the Light of 28 February Process”. The South Atlantic Quarterly, 102(2&3), 309-322. Ciddi, S. (2010). Kemalism in Turkish Politics: The Republican People’s Party, Secularism, and Nationalism. London:Routledge.(selected pages) Çarkoğlu, A. (2012). “Economic Evaluations vs. Ideology: Diagnosing the Sources of Electoral Change in Turkey, 2002–2011.” Electoral Studies 31 (2): 513–21. Gümüşçü, Ş. (2013). “The Emerging Predominant Party System in Turkey.” Government and Opposition 48 (2): 223–44. Çınar, M. (2013). “Explaining the Popular Appeal and Durability of the Justice and Development Party in Turkey”. In Elise Massicard and Nicole Watts (eds) Negotiating Political Power in Turkey (pp.37-54). London, New York: Routledge. Ciddi, S. and B. Esen. (2014). “Turkey’s Republican People’s Party: Politics of Opposition in a Dominant Party System.” Turkish Studies 15 (3): 419–41. Ayan-Musil, P. (2015). “Emergence of a Dominant Party Sytem After Multipartism: Theoretical Implications from the Case of the AKP in Turkey”. South European Society and Politics 20(1): 71-92. Özbudun, E. (2014). “AKP at the Crossroads: Erdoğan’s Majoritarian Drift”. South European Society and Politics 19(2): 155-167. Esen,B. and Ş.Gümüşçü (2016). “Rising competitive authoritarianism in Turkey”. Third World Quarterly, 37(9), 1581-1606. Akkoyunlu K. and K.Öktem (2016). “Existential insecurity and the making of a weak authoritarian regime in Turkey”. Southeast European and Black Sea Studies, 16(4),505- 527. Bashirov,G. and C. Lancaster (2018). “End of Moderation: the radicalization of AKP in Turkey”. Democratization 25(7):1210-1230. Aydın-Düzgit, S. and E. Balta. (2018). “When elites polarize over polarization: Framing the polarization debate in Turkey”. New Perspectives on Turkey 59:109–33. Buğra, A. and Ç. Keyder. (2006). The Turkish welfare regime in transformation. European Journal of Social Policy 16, no. 3: 211–28. Yörük, E. (2012). Welfare provision as political containment: The politics of social assistance and the Kurdish conflict in Turkey. Politics & Society 40, no. 4: 517–47. Eder, M. (2014). Deepening neoliberalization and a changing welfare regime in Turkey: Mutations of populst, ‘sub-optimal’ democracy. In Turkey’s democratization process, eds. Carmen Rodriguez, Antonio Avalos, Hakan Yılmaz and Ana I. Planet, 195–220. New York, NY: Routledge. Lüküslü,D.(2016). “Creating a pious generation:youth and education policies of the AKP in Turkey”. Southeast European and Black Sea Studies, 16(4), 637-649. Yabancı,B. (2016). “Populism as the problem child of democracy: The AKP’s enduring appeal and the use of meso-level actors”. Southeast European and Black Sea Studies, 16(4), 591- 617. Doğan, S. 2016. Mahalledeki AKP: Parti İşleyişi, Taban Mobilizasyonu, ve Siyasal Yabancılaşma. İstanbul: İletişim Yayınları (selected pages) | ||||||||||||||||||
| Öğretme Teknikleri | Ters yüz öğrenme yöntemleri olam ders öncesi videolar, grup tartışmaları, sunumlar | ||||||||||||||||||
| Ödev ve Projeler | Makale önerisi, akran değerlendirmesi, araştırma makalesi | ||||||||||||||||||
| Laboratuvar Çalışması | Yok | ||||||||||||||||||
| Bilgisayar Kullanımı | Yok | ||||||||||||||||||
| Diğer Aktiviteler | Yok | ||||||||||||||||||
| Değerlendirme Yöntemleri |
|
||||||||||||||||||
| Ders Yönetimi |
taskinbe@mef.edu.tr 0212 395 36 00 Devam ve aktif katılım gereklidir. Tıbbi rapor sunulmadıkça, geç sunumlar, sınavlar ve ödev teslimatları kabul edilmeyecektir. MEF Üniversitesi, akademik dürüstlüğe önem vermektedir. Bu nedenle, tüm öğrencilerin hile, intihal ve diğer akademik suçların anlamını ve sonuçlarını anlamaları gerekmektedir. Öğrenciler, akademik dürüstlük ihlalleri ve intihal için Yükseköğretim Kurulu’nun (YÖK) Disiplin Yönetmeliklerine tabidir. |
||||||||||||||||||
AKTS Öğrenci İş Yükü Tahmini
| AKtivite | Hafta Sayısı | Saat | Hesaplama | ||||
| Yarıyıl Başına Hafta Sayısı | Etkinliğe Hazırlık | Etkinliğin Kendisinde Harcanan | Etkinlik Gereksinimlerini Tamamlama | ||||
| Ders Saati | 13 | 2 | 3 | 2 | 91 | ||
| Sunum / Seminer | 1 | 7 | 3 | 10 | |||
| Ödevler | 3 | 6 | 18 | ||||
| Final | 1 | 16 | 16 | ||||
| Toplam İş Yükü | 135 | ||||||
| Toplam İş Yükü/25 | 5.4 | ||||||
| AKTS | 5 | ||||||